W okresie późnego średniowiecza Kościerzyna miała już trzy młyny: młyn wodny przy Zamku Starościńskim i przy południowym krańcu jeziora kaplicznego. W części gospodarczej zamku był też wiatrak typu holenderskiego. Do początku XX wieku dotrwał młyn wodny przy ul. Młyńskiej (przetrwał po nim ślad w postaci kamienia młyńskiego w chodniku u wylotu ulicy).
Kolejny młyn – parowy został zbudowany w 1911 roku i znajduje się na ul. Przemysłowej. Jego pierwszym właścicielem był Henryk Menard i jego spółka. Początkowo wybudował on młyn a następnie piękny dom mieszkalny.
Brak jest bliższych informacji na temat pracy młyna i okoliczności jego zamknięcia w 1924 roku, ponieważ w budynku młyna, w którym obecnie znajduje się sklep meblarski EDAZ, wybuchł pożar, niszcząc wszystkie dokumenty.
Budynek usytuowany jest w północno-wschodniej stronie ulicy, jest wolno stojący, położony ukośnie do ulicy. W jego najbliższym otoczeniu znajduje się kilka budynków gospodarczych oraz budynek administracyjny GS. Parcelę otacza współczesne ogrodzenie. Młyn założony został na planie wydłużonego prostokąta, z szeregiem dobudówek. Budynek jest murowany, tynkowany na szaro tzw. barankiem. Ściany działowe są murowane, wewnątrz tynk wapienny. Stropy międzykondygnacyjne - drewniane, belkowe; belki stropowe podparte są na środku siestrzanem, wspartym na słupach z mieczami. Otoczenie budynku wyłożone jest płytami betonowymi. Wewnątrz posadzki są: na parterze - cementowe, na wyższych kondygnacjach – deskowe. Schody zewnętrzne prowadzące na rampę od południowego zachodu oraz przed wejściami od strony północno-wschodniej są cementowe, natomiast wewnątrz schody są drewniane jednobiegowe z prostą drewnianą poręczą. Drzwi zewnętrzne są jedno- i dwuskrzydłowe deskowe i obite blachą, współczesne, metalowe, szerokie, na zawiasach pasowych. Wewnątrz – drzwi jednoskrzydłowe deskowe, częściowo obite blachą. Okna są krosnowe, dwuskrzydłowe, z nadślemieniem w IV kondygnacji (nadślemię dzielone jest drobno szczeblinkami). Okna dobudówki przeznaczonej na administrację są skrzynkowe, trójskrzydłowe, z nadślemieniem i ozdobną stolarką: słupki i ślemiona są profilowane. Okna w elewacji tylnej są okratowane.
BIBLIOGRAFIA
Kościerzyna, Zarys dziejów miasta do 1939 roku, pod red. M. Kallas, Toruń 1994
B. Niedzielska, Kłaniam Ci się, Kościerzyno, Gdańsk 1998
A. Ossowska-Pałasz, Moja Kościerzyna, Gdańsk 1998
Oprac.: Marcelina Gdaniec, Emilia Kiedrowska, Alicja Szalewska, Joanna Wenta przy współpracy z panią Elżbietą Budzyńską
